“ A tribute to the King of the Slide guitar… “

Elmore James (1918-1963) werd in Richland, Holmes County, Mississippi, geboren als Elmore Brooks. Hij was de onwettige zoon van de 15-jarige slavin Leola Brooks. Zijn vader was waarschijnlijk Joe Willie "Frost" James, die bij Leola introk en aan Elmore zijn achternaam gaf. Elmore begon met het maken van muziek op de leeftijd van 12, met behulp van een eenvoudig eensnarig instrument (diddley bow of jitterbug). Als tiener trad hij op als danser onder de namen Cleanhead en Joe Willie James. Hij trouwde omstreeks 1942 met Minnie Mae.

Veteranen Wayne Nicholson en John Campbelljohn zijn beide muzikanten en Canadezen. Nicholson werd lange tijd beschouwd als een van de betere blues/rock zangers in Atlantic, een gemeenschap in de provincie Nova Scotia en gitarist/songwriter Campbelljohn zegt trots geboren te zijn in Cape Breton, een eiland aan de East Coast langs de Atlantische kust van Noord-Amerika. Bestuurlijk maakt Cape Breton een deel uit van de Canadese provincie Nova Scotia. Beiden stonden al vaker solo en met band in de studio, maar deden nu een gezamenlijk studio project, ‘Elmore’s Blues’. Wayne Nicholson groeide op met de oude jazz en bluesmuziek van Bessie Smith, Robert Johnson en Louis Armstrong en werd muzikaal beïnvloed door Elvis, Chuck Berry, Stones, Beatles en Bob Dylan. In zijn al 50 jaar durende carrière tourde hij met vele “groten”, zoals o.a. Ike & Tina Turner, Gregg Allman, J Geils Band, Jeff Healey en James Cotton. 

Songwriter/(slide) gitarist John Campbelljohn is opgegroeid met muziek. Al vrij jong speelde hij gitaar en verdiepte hij zich in blues en roots artiesten als Son House, Fred McDowell, Robert Johnson en BB King. Als de kans zich voor deed trok hij rond in Canada. Ondertussen is Campbelljohn al meer dan 40 jaar een wereldwijd tourende artiest en won hij meerdere awards (waaronder Maple Blues Awards, East Coast Music Awards, Real Blues Awards, Music Nova Scotia Entertainer of the Year, Blues Recording of the Year, Musician of the Year…). Campbelljohn deelde al het podium met Sting, Joni Mitchell, Emmy Lou Harris, Leonard Cohen, Robben Ford, Alvin Lee e.a. Campbelljohn nam al veertien albums op en zat recent in de studio samen met Wayne Nicholson. Hun gemeenschappelijk album heet ‘Elmore’s Blues’.

‘Elmore’s Blues’ is bijna vanzelfsprekend een tribute al de slide-gitarist en bluesman Elmore James aka Elmore Brooks. Op zijn tiende leerde Elmore blues zingen en gitaarspelen op een zelfgemaakte gitaar. Hij speelde samen met mensen als Robert Johnson en Sonny Boy Williamson I. Hij debuteerde in 1951 met plaatopnames voor Lillian McMurry’s Trumpet Records en werd een van de exponenten van de Chicago blues. Hij nam meer dan 100 nummers op en werd weldra bekend als King of the Slide-gitaar. Met zijn rauwe, scheurende muziek en soulvolle stem legde hij mee de basis voor wat later de rock-'n-roll zou worden. Bekende nummers zijn “Talk to me Baby”, “Look on Yonder Wall”, “Shake your Moneymaker”, “Madison Blues” en “Sky is Crying”. Zijn meest bekendste nummer is “Dust My Broom”, een nummer geschreven door Robert Johnson. Vooral de intro van dit nummer is een riff die door bluesgitaristen veel wordt gebruikt als opening van hun nummers. Het nummer werd ook gebruikt in de film “The Wolf of Wall Street” (2013). Elmore James werd beïnvloed door Robert Johnson, Kokomo Arnold en Tampa Red. Elmore nam verschillende nummers van Tampa Red op. Hij “erfde” ook twee muzikanten ("Little" Johnny Jones: piano en Odie Payne: drums) van de band van Tampa Red, die zich bij zijn eigen begeleidingsband, de Broomdusters voegden. Het blijft nog altijd een open vraag of Johnson of James "Dust My Broom" geschreven heeft. Eind jaren dertig werkte James samen met Sonny Boy Williamson II.

Op ‘Elmore’s Blues’ staan 12 van Elmore James’ grootste (vaak bekende) nummers en twee originals. De opener dateert uit 1953. “Little” Johnny Jones (frontman van de Chicago Hound Dogs) bracht toen bij Flair Records “I May Be Wrong (Boogie Woogie)” uit, met in de line-up als gitarist de 35-jarige Elmore James. Elmore James nam het ook zelf op. “Standing at the Crossroads” is één van de nummers, die Elmore schreef samen met Joe Josea aka Joseph “Joe” Bihari (één van de vier Bihari broers). De single, die hij opnam met zijn Broomdusters, verscheen voor het eerst in 1954. Ook “I Believe” vind je op de Elmore James 4-box set (compilatiealbum) ‘King of the Slide Guitar’ (1992). De versie van Nicholson & Campbelljohn kent behoorlijk wat reggae invloeden. “Knocking at Your Door” werd opgenomen in 1957, maar verscheen pas drie jaar later op single. Dat Elmore in de finale niet zo hard schreeuwt als Wayne, maakt op zich niets uit. Joe Bihari schreef “No Love in My Heart”. Het is een nummer dat door zijn Latino ritme opvalt. Meer bekend is Elmore’s “Rollin and Tumblin”. Het is een blues nummer dat in 1929 voor het eerst werd opgenomen door de Amerikaanse zanger/gitarist Hambone Willie Newbern. Het werd “geïnterpreteerd” door honderden blues artiesten, waaronder Muddy Waters. Saul Behari schreef met Elmore de slow blues “Sinful Woman”. De versie op het album van Wayne & John leunt nauw bij het origineel aan. “Happy Home” is al het volgende nummer van Joe Bihari. De piano van Barry Cooke mag hier zoals op het origineel voluit rinkelen. Nog bekender is Elmore’s “Shake Your Money Maker” dat hier (inclusief een knappe bassolo van Bruce Dixon) zeker niet mag ontbreken. De volgende Joe Bihari composities zijn “Sunnyland”, dat met zijn repetitieve riff beter klinkt in het origineel en, de rocker “Strange Kinda Feeling”. Een nummer dat ook niet mag ontbreken is “It Hurts Me Too”. Maar ook nu weer met de opmerking dat deze blues standaard "een van de meest geïnterpreteerde blues nummers" is. Het werd voor het eerst opgenomen in 1940 door de Tampa Red (met wie, zoals vermeld, Elmore samen werkte). Toen Elmore het in 1957 opnam, schreef hij (of Mel London, die op de release wordt vermeld) enkele van de teksten, die tegenwoordig het meest bekend zijn. Met “Dancin with the Blues” zitten we dan al aan de tweede original en afsluiter. “If I Was Blue”, dat we evenovergeslagen hebben, is een geslaagde originele en melodieuze compositie die met veel slide gitaar van Campbelljohn, prima past op dit album. “Dancin With the Blues” is een uptempo rocker, die zeker hier zeker ook thuishoort.

Wayne Nicholson en John Campbelljohn leveren met ‘Elmore’s Blues’ een sterk album af, dat een van de grootste Amerikaanse blues mannen even opnieuw in de kijker zet. Hun muzikale interpretaties getuigen van vakmanschap en dito klasse.  

“ With ’Elmore's Blues Wayne Nicholson and John Campbelljohn deliver a strong album, that puts one of America's greatest blues men in the spotlight again. Their musical interpretations testify of craftsmanship and masterly class… “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. I May Be Wrong [Johnny Jones] – 02. Standing At The Crossroads – 03. I Believe - 04. If I Was Blue [W. Nicholson, J. Campbelljohn] - 05. Knocking At Your Door - 06. No Love In My Heart - 07. Rollin And Tumblin - 08. Sinful Woman - 09. Happy Home - 10. Shake Your Money Maker - 11. Sunnyland - 12. Strange Kinda Feeling - 13. It Hurts Me Too - 14. Dancin With The Blues [W. Nicholson, J. Campbelljohn] / Words/music © 2020 by: Joe Bihari (2,6,9,11,12), Saul Behari (8) & Elmore James (2,3,5,7,8,10-13), or as [noted: 1] - Produced by: W. Nicholson & J. Campbelljohn | Album line-up: Wayne Nicholson: vocs, flute (12) / John Campbelljohn: guitars / Bruce Dixon: bass / Neil Robertson: drums / Barry Cooke: piano / Kim Dunn: organ

Discography: Wayne Nicholson & John Campbelljohn: Elmore’s Blues [2020] || Wayne Nicholson: Diggin The Dirt [2017] | Playin' It Cool [2006] | I Drive [1998] | Under The Influences [1995] | Don't Let Go [1992] || John Campbelljohn: Guitar Lovin’ Man [2020] | Double Down Blues [2018] | Chin Up [2015] | The Land of the Living (25 legendary tracks of JC) [2012] | Celtic Blues: Live In Hamburg (re-issued 2012) [2011] | Live in Nova Scotia (CD/DVD) [2010] | Good To Go [2009] | Official Bootleg [2007] | Weight Of The World [2006] | The World Is Crazy (Live In Germany) [2004] | Nerves Of Steel [2002] | Under The Blue Covers [2001] | Hook Slide + Sinker [1999] | How Does It Feel? [1993] |